Przejdź do głównej zawartości

Drewniana secesyjna szafa, która znalazłam jedynie miejsce w jedym z 4 pokoi ...

i jej krótka historia.



Nigdy nie spodziewałam się, że secesyjny mebel zagości u mnie w domu, ale i dla niej znalazłam miejsce. Na pierwszy rzut nie tak - nie ten kolor - nie ta powłoka - lokatorzy w szafie - nie ta wielkość - no i nie ta cena (szafę sprzedawała znajoma nie było dla niej miejsca w nowo zakupionym mieszkaniu). Czyli czeka mnie kosztowana renowacja pomyślałam. Co do koloru zmieniłam i powłoki (zdzieranie lakieru skrobakiem, szlifowanie papierem ściernym, bejcowanie i woskowanie drewna), lokatorów wykurzyłam (terpertyna plus Altax), wielkość zmnieściła się tylko w pokoju na wprost czyli sypiani, gdyby nie pomocne dłonie 5 rosłych panów, a co do ceny odpracowałam - malowałam ściany w nowym mieszkaniu sąsiadki Mai.


Żaden z problemów nie był nie do pokonania. I jeszcze jeden szczegół szafę przejął mój Kamil i to jego szafa, a nie moja - a niech ją ma.

Dla ciekawskich
to ja przy pracy, dwa tygodnie spaliśmy na materacu w stołowym, bo sypilnie zajmował zupełnie inny lokator - leciwa drewnia szafa :).

Przydatne informacje.
Narzędzia - skrobak BAHCO, papier ścierny na płótnie 100 i 120, wełna stalowa 0
Powoka - bejca SYNITILOR kolor ostrzyżyna, wosk bezbarwny LIBERTON

PS szafa czeka jeszcze na nogi, a nogi gdzieś tam czekają na szafę

Komentarze

Mogą Cię także zaintersować

Nie maluje mebli na biało

Tym razem na mój warsztat trafiła komoda - pomocnik PRL

Meble lakierowane na wysoki połysk odnawienie, czyszczenie, nowy styl